به مناسبت روز وبلاگستان فارسی

 امروز سالگرد تولد وبلاگستان فارسی است و بنده هم طبق دعوت عمومی بعمل اومده یک مطلبی می‌نویسیم که لال نمیریم در این روزها اجازه بدید با یک خاطره شروع کنیم:
چند روز پیش مهمان دوستی بودم، از آن بچه پولدارهای به معنای واقعی کلمه حالا اینکه من یک لا قبا چطور با این دوست آشنا شدم بر می گردد به دوران خدمت سربازی خلاصه در حین صحبتهای‌مان در خصوص ایدئولوژیهایی که هرکدام به آن معتقد بودیم و زمین تا اسمان با هم فرق داشت برنامه نوبت شما بی بی سی هم پخش می شد که در مورد علی کریمی بود پونه قدوسی حرفهایش را زد و رفت سراغ صنم دولتشاهی تا از وبلاگها و بازخوردهای خبر سخن بگویند در همین احوال این دوست من گفت: راستی میخی این وبلاگ چی هست؟
حقیقتش این است که مثل اکثر شما جا خوردم و پس از یک مکث کوتاه گفت هزینه اش چقدر مییشه؟ برای هاست و دامین و ... و باز من متعجب شدم !!! بله دوست من بااینکه از طبقه مرفه جامعه است و بااینکه همواره از رفاه برخوردار بوده و با رایانه سر و کار داشته و اینترنت و ... ولی هنوز یک تلقی درست از وبلاگ ندارد خواستم جوری جوابش را بدهم که هم حق مطلب ادا شود و هم او تشویق شود به حضور در این ورطه گفتم وبلاگ فضای رایگانی است که که هر شخصی می تونه بواسطه اون در فضای مجازی تولید محتوا کند و دیگران هم اجازه دارند که از این محتوی استفاده کنند. می دانم توضیح خوبی نبود ولی خوب در آن زمان کوتاه گپ دوستانه و میهمانی بیشتر از این نمی‌شد حرف بزنیم .فقط بهش توصیه کردم برای شروع کار لازم نیست هزینه ای کنی ومی‌توانی از سرویس دهنده هایی مثل بلاگر و وردپرس استفاده کنی و خیلی تاکید کردم که سراغ سرویس دهنده ایرانی نرود چرا که اگر سر و کارش با علیرضا شیرازی بیفتد ممکن است یک مرتبه وبلاگش بکلی منقرض شود و اگر سراغ پرشین بلاگ هم برود ممکن است یک روز کل سرویس را یک بنده خدایی بدزدد و یا اینکه چوب حراجی بهش بخورد و معلوم نشود که سرانجامش چیست از بقیه سرویس دهنده های میهنی هم چیزی نگفتم. خلاصه گفتگو در این خصوص تمام شد و نشستیم دسته جمعی به ریش یک بنده خدایی که با اجر سر و کار دارد و آدم را یاد ده لو خوشگله! می اندازد خندیدیم.
میهمانی که تمام شد من را رساند تا مترو قیطریه و طول راه هم شاهین نجفی گوش کردیم وکلا سکوت بود ولی من بعد از اینکه وارد ایستگاه شدم مدام این مساله در ذهنم وجود داشت که: خوب چطور یک همچین آدمی که اینقدر بروز است از وبلاگ و وبلاگنویسی چیز بدرد بخوری نمی داند در همین احوال بودم که ناخود آگاه به ضریب نفوذ اینترنت در ایران و قیمت ان در سبد هزینه خانوار و بعد از آن میزان آشنایی افراد با کامپیوتر و ... فکر کردم و فکر کردم و فکر کردم و خوب نتیجه این بود که فعلا و در حال حاضر با وجود اینکه 9 سال از شروع وبلاگ نویسی فارسی می گذرد هنوز که هنوز است برای عامه مردم اینترنت یه کالای لوکس است و وبلاگ هم به همین ترتیب یک چیز لوکس حالا فرقی نمی کند که بر روی هاست و دامین شخصی باشد یا با سرویسهای رایگان، به همین طریق وبلاگ بازی (آن چیزی که من به ان تعامل بلاگی می گویم) یک بازی لوکس است اما سوال اینجاست که چرا همین کالای لوکس برای کسی که زندگی لوکسی هم دارد غریبه است؟ او که دغدغه مسائل مادی را ندارد چرا این قدر اطلاعاتش کم است؟تنها جوابی که برایش پیدا کردم این بود :
تبلیغات، به این معنی که برای رسانه ای مثل وبلاگ تبلیغ نشده است آن جور که باید و شاید .مهمترین رسانه که صداو سیما است روی وبلاگ تبلیغ نمی کند و حرفی از وبلاگ نمی زند چرا که وبلاگ از دید مدیران این رسانه بیش از هر چیز ابزاریست برای اعمال نظرات مخالف. بدیهی است با این نگرش وبلاگ نویسی تبلیغ نشود و سعی شود همچون رازی سر به مهر مسکوت بماند.
اما برای اینکه این نگرش تغییر کند به نظر من در قدم اول باید جامعه وبلاگستان فارسی خودشان در نقش مبلغ ظاهر شوند و اطلاع رسانی کنند که وبلاگ فقط برای اعتراض سیاسی نیست باید و باید وبلاگ نویسان نوپا راحمایت کنند تا مثل یک کودک نوپا که کم کم رشد می کند، رشد کنند و به بلوغ برسند.
آیا فکر می کنید همه کسانی که وبلاگهای پر طرفدار دارند از روز اول همین قدر خوب می نوشتند؟ من به شما می گویم خیر! حد اقلش اینست که در طول این 6سال فعالیت وبلاگی چندین نفر را می شناسم که از روزانه نویسیهای پیش پا افتاده شروع کرده اند
و اکنون تحلیلگرانه و خوب می نویسند.
آیا وبلاگستان فارسی ره به ترکستان می پوید؟
این روزها خیلی ها بحث از این می کنند که وبلاگستان فارسی رو به زوال است و تولید محتوا کم شده است و الخ برادر من خواهر بزرگوار اگر از من بپرسید، وبلاگ فارسی با آن توضیحاتی که پیرامونش دادم هنوز یک طفل است این طفل دارد بزرگ می شود ولی به کندی،رشد کردن و استخاون ترکلندن و بزرگ شدن درد دارد سختی دارد.
برداشتی که من از حرف این عزیزان می کنم این است که ایشان چون وبلاگهایی که موضوع و شیوه نگارشش با خاطرات نوسالژیک این عزیزان عجین بوده است کمتر شده فکر میکنند وبلاگستان افول کرده، دوستان عزیز اگر مرتب بگوییم یاد گذشته بخیر و بخیر و بخیر درب آینده را روی استعدادهای جدید و شیوه های نوین نگارش وبلاگ بسته ایم اگر می خواهیم وبلاگستان فارسی در حد و اندازه نامی که برایش انتخاب شده ظاهر شود باید اجازه دهیم که ورودیهای این جامعه مجازی با هر شیوه نگارشی اعم از مبتذل و مرتجع و روشنفکرانه و ... شانس خودش را در این وادی بیازماید وقتی به تعداد قابل قبول وبلاگ نویس فعال داشتیم آنگاه بیاییم و در مورد فضای وبلاگستان تبادل نظر کنیم.
به امید وبلاگهای بیشتر تعاملات وبلاگی بیشتر و روزهای بهتر برای فضای وب فارسی.

۳ نظر:

صادق گفت...

تحلیل جالبی بود. و البته به یکی از مواردی که اغلب از ذهن‌ها کنار مانده بود (تبلیغات) اشاره داشت که نکته مهمی است.
به امید شکوفا شدن هر چه بیشتر بلاگستان در جامعه‌ی ایرانی برای هر چه بیشتر غنی کردن فرهنگ فارسی.

علی مصلحی گفت...

سلام. چگونه است آدمي كه اينهمه به روز است با اينترنت و وبلاگ آشنا نيست يا سر و كار ندارد؟ جواب ساده است ؛ به روزنيست. اما شما به روز هستي و امروز روز شماست . مبارك باشد

Unknown گفت...

@ صادق: ممنون صادق جان امیدوارم روزی برسه که به بچه هاتوی دبیرستان اصول وبلاگ نویسی یاد بدن
=======
@علی:سلام روز شما هم مبارک امیدوارم همیشه بهروز باشید :)

ارسال یک نظر

کلیه نظرات حاوی الفاظ رکیک و توهین آمیز حذف می شوند

Real Time Web Analytics