مدت زیادی هست که می خواهم بنویسم از خودم، ولی خب نشده! هر بار یا فیلترینگ فتیله پیچم کرده است و بیخیال نوشتن شده ام یا فیلتر احتیاطی که نصب کرده ام کار را برایم دشوار کرده. بگذارید برگردیم به قبل از عید از انجا شروع کنیم تا برسیم به حال حاضر.
پدر رفت و آزمایش داد ولی این بار نتیجه آزمایشها اصلا چیزی نبود که ما دوست داشته باشیم، نشانه هایی از سرطان بود، و درد و اندوه و فرسایش بود که آوار شد روی سرمان، از این دکتر به آن دکتر و از این مرکز طبی به آن بیمارستان. القصه عید گذشت با گریه های پدری که می گفت خدایا من سرطان گرفته ام به من رحم کن .... بعد از کلی کلنجار رفتن با پدری که حاضر به انجام نمونه برداری برای فرایند تشخیصی بیماری اش به طور قطعی نبود، درمان را با وساطت دکترمان و مسوولیت خودمان شروع کردیم.
آن روزها انقدر حالم بد بود که به ناچار بازگشتم به بستر شبکه اجتماعی مورد علاقه ام، برای درخواست دعا و شاید کم کردن غصه ها.... بعد از عید کماکان درگیر پدر بودیم تا بالاخره بعد از چند ماه مشخص شد که پروسه درمان به لطف خداوند و دعای دوستان و دارو _که هنوز بخاطر تحریم ها نایاب نشده بود_ ثمر بخش بوده و پیشرفت بیماری متوقف شده البته این به معنی بهبود بیماری نیست بلکه به معنی تحت کنترل در امدن آن است و هر ماه باید حدود 400 هزار تومان بابت معالجات هزینه شود که خوب برای ما هزینه سنگینی است ... تا ببینیم بیمه ای پیدا می شود برای تقبل هزینه ها یا خیر؟
در این اثنا که برگشته بودم به شبکه اجتماعی بحث انتخابات بود و کاندیداها و شرکت در انتخابات و یا تحریم آن، که بنده بنا به اعتقاداتی که داشتم قایل به تحریم بودم و شرکت را خیانتی می دانستم به خون بیگناهانی که کشته شدند در طی اعتراضات 88، بحثهای زیادی شد بین مخالفان و موافقان. در اخر ما تحریمی ماندیم و عده زیادی از دوستان شرکت کردند و به آقای روحانی رای دادند!! و این خودش شد شروع یک سرخوردگی مجدد از شبکه های اجتماعی که فکر می کنی دوستانی هم فکر خودت در انها پیدا کرده ای! القصه بار دگر بار سفر بسته و ترک کردیم سرای مجازی را ...
حالا هم بعد از مدتها اینجا آمدم به مشقت که بگویم لطفا برای پدرم دعا کنید ای خوانندگان عزیز، لطفا برای من هم دعا کنید تا کاری پیدا کنم که بتواند مخارج درمان بیماری را جوابگو باشد و لطفا دعا کنید تا داروهایی که در اثر تحریمها یا نایاب یا بسیار گران شده اند در دسترس نیازمندانش قرار بگیرند التماس دعا.
پدر رفت و آزمایش داد ولی این بار نتیجه آزمایشها اصلا چیزی نبود که ما دوست داشته باشیم، نشانه هایی از سرطان بود، و درد و اندوه و فرسایش بود که آوار شد روی سرمان، از این دکتر به آن دکتر و از این مرکز طبی به آن بیمارستان. القصه عید گذشت با گریه های پدری که می گفت خدایا من سرطان گرفته ام به من رحم کن .... بعد از کلی کلنجار رفتن با پدری که حاضر به انجام نمونه برداری برای فرایند تشخیصی بیماری اش به طور قطعی نبود، درمان را با وساطت دکترمان و مسوولیت خودمان شروع کردیم.
آن روزها انقدر حالم بد بود که به ناچار بازگشتم به بستر شبکه اجتماعی مورد علاقه ام، برای درخواست دعا و شاید کم کردن غصه ها.... بعد از عید کماکان درگیر پدر بودیم تا بالاخره بعد از چند ماه مشخص شد که پروسه درمان به لطف خداوند و دعای دوستان و دارو _که هنوز بخاطر تحریم ها نایاب نشده بود_ ثمر بخش بوده و پیشرفت بیماری متوقف شده البته این به معنی بهبود بیماری نیست بلکه به معنی تحت کنترل در امدن آن است و هر ماه باید حدود 400 هزار تومان بابت معالجات هزینه شود که خوب برای ما هزینه سنگینی است ... تا ببینیم بیمه ای پیدا می شود برای تقبل هزینه ها یا خیر؟
در این اثنا که برگشته بودم به شبکه اجتماعی بحث انتخابات بود و کاندیداها و شرکت در انتخابات و یا تحریم آن، که بنده بنا به اعتقاداتی که داشتم قایل به تحریم بودم و شرکت را خیانتی می دانستم به خون بیگناهانی که کشته شدند در طی اعتراضات 88، بحثهای زیادی شد بین مخالفان و موافقان. در اخر ما تحریمی ماندیم و عده زیادی از دوستان شرکت کردند و به آقای روحانی رای دادند!! و این خودش شد شروع یک سرخوردگی مجدد از شبکه های اجتماعی که فکر می کنی دوستانی هم فکر خودت در انها پیدا کرده ای! القصه بار دگر بار سفر بسته و ترک کردیم سرای مجازی را ...
حالا هم بعد از مدتها اینجا آمدم به مشقت که بگویم لطفا برای پدرم دعا کنید ای خوانندگان عزیز، لطفا برای من هم دعا کنید تا کاری پیدا کنم که بتواند مخارج درمان بیماری را جوابگو باشد و لطفا دعا کنید تا داروهایی که در اثر تحریمها یا نایاب یا بسیار گران شده اند در دسترس نیازمندانش قرار بگیرند التماس دعا.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
کلیه نظرات حاوی الفاظ رکیک و توهین آمیز حذف می شوند